حفاظت از حیات وحش روی زمین از منظر حقوق بین الملل

این مقاله نگاهی کلی به حقوق بین الملل حفاظت از حیات وحش با هدف نشان دادن گستردگی و تنوع روش های موجود در آن دارد و به شرح زیر طبقه بندی می گردد. حفاظت از نظر زیست گاه، حفاظت از نظر تنوع گونه ها، حفاظت از طریق کنترل تجارب و حفاظت بعنوان بخشی از سیستم زیستی . حقوق بین الملل برای (a) حفاظت از حیات وحش تصویر کاملاً پیچیده ای را ارائه می دهد . از آنجا که آن در برگیرنده (b) ( آن براساس روش های متفاوتی است (و یا یک ترکیبی از آنها آن همچنین (c) مناطقی است که در داخل یا خارج از مرزهای ملی نیز می گردد شامل مناطقی مانند اقیانوس منجمد و مناطق د ریایی بین المللی که از رژیم حقوق و موضوع حفاظت حیوانات که اجرای (d) بین المللی ویژه ای برخوردار است قانونی آن مرزهای منطقه ای را محترم نمی شمارند. برای شفاف تر کردن، این مقاله قوانین مربوطه را به روش زیر مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد : کاربرد کلی قراردادهای جهانی؛ قراردادهای بین المللی حفاظت از محل سکونت و یا انواع گونه ها؛ و قراردادهای منطقه ای. سایر موضوعات مورد بررسی شامل استفاده از اصطلاحات علمی در یک مفهوم حقوقی و رابطه بین مراقبت از حیات وحش و شفاف سازی ماهیت (a) حقوق و رفاه حیوانات است . این تجزیه و تحلیل با هدف مسئولیت هایی که دولت ها بعنوان طرف های این قراردادها و اقداماتی که لازمست به ما کمک می کند تا مؤثرترین راهبردهای لازم (b) برای اجرای آنها انجام دهند و را برای توسعه قوانین حفاظتی ملی و سایر تمهیدات آتی بکار بریم . با توجه به محدودیت فضایی قابل دسترسی، حفاظت از انواع گونه های زمینی تمرکز بررسی این مقاله می باشد، ولی قراردادهایی که اینجا مورد بررسی قرار می گیرد همچنین برای آب های مرکزی و منطقه ای طرف ها هم کاربرد دارد.